SİVASTOPOL - TOLSTOY ft. AHMET KAYA

Sivastopol önünde yıkık minare, 

Düşman dedikleri gelmez imane 

Erenler geliyor bize imdade 

Aman da kaptan paşa emir ver bize 

Sılada nişanlımız duacı size. 🎶🎵

İlk kez dinlediğimde kulağıma çok hoş gelmişti bu marş.. Ama asıl bağımlılığı Ahmet Kaya’dan dinledikten sonra kazandım. O zamanlar “Sivastopol” hakkında hiçbir fikrim olmamasına rağmen araştırma ihtiyacı da hissetmemiştim çünkü daha çok merakımı cezbeden bir şey vardı ki, o da; Ahmet Kaya’nın bir Mehter Marşını seslendiriyor oluşuydu… O zamanlar daha sonra üzerinde düşünmek üzere aklımın odalarından birine kaldırmışım bu şaşkınlığı.

Ta ki .. O güne kadar….

Bir kitapçıda dolaşırken Dünya Klasikleri reyonunda Sivastopol ismini görünce aniden odaklandım kitaba. Sonrası da Ahmet Kaya, Sivastopol, Tolstoy ve Mehter Marşı arasında şemalar oluşturmaya çalışan karışık bir kafa..

Kitabı okuyunca çıktı tabi işin aslı ortaya.

Meğer bu Sivastopol şimdiki Ukrayna’nın bir liman şehriymiş. Konumu bakımında stratejik bir öneme sahip. Özellikle de Rusya için. Denize açılan nadir kapılarından, Sivastopol. (Bu heriflerin deniz takıntısı ne böyle arkadaş, olmayınca böyle oluyor demek ki. L) Neyse işte tarih 1853’ü gösteriyor… Ruslar Osmanlı’yı köşeye sıkıştıracak yer arıyor... İngilizler ve Fransızlar Avrupa’da Rusları istemiyor… .Falan filan derken Osmalılar- İngiliz- Fransızlar Ruslara karşı bir savaşa giriyor. Namı diğer “Kırım Savaşı”. Avrupalılarda para bol tabi, bizde de iman. Toz duman ediyoruz ortalığı. Hatta sonra yenilgiyi hazmedemeyen Çar, istifa ediyor. Büyük olay dönüyor anlayacağınız. Savaşın sonunda da Paris antlaşması yapılıyor, sözde bizim yendiğimiz özde ne halt olduğu belli olmayan bir antlaşma işte...

Meğer sevgili Tolstoy o zamanlar bir Rus subayı olarak katılmış bu savaşa. Ee sanatçı adam tabi gözlemlemiş insanları, yazmış kitabı. Savaş psikolojisini çok iyi işlemiş. Ruhsal tasvirleri “savaş nedir?” i izaha çabalıyor. Tek bir kahramanı yok, çünkü herkes için başka bir tanımı var savaşın. Kimi için; omuzuna takacağı bir apolet, bir nişan, kazanacağı bir rütbe… Kimi için; kaybedilen bir kol, bir bacak, bazen bir sevgili ya da abi, baba... Kimi için de; ardında bırakmaya çabaladığı bir kahramanlık hikayesi… Tolstoy’a göre tüm bunlar gerçeğin ta kendisi. Şöyle açıklıyor kitap da; “ Benim öykümün kahramanı, hakikattir: Ruhumun bütün gücüyle sevdiğim ve olanca güzelliğiyle canlandırmaya çalıştığım, hakikat… hep en güzeldi o, her zamanda en güzel kalacak.” (syf:86)

-     İyi de Ahmet Kaya ne alaka?

-   Adam beğenmiş seslendirmiş işte marşı kardeşim, illa bir sebebi olmak zorunda mı?

Vallahi şuna da değinmeden geçemeyeceğim. Ukrayna'ya akın akın Türk turist gidiyor, hepsinin tek bildiği yok Ukrayna'lı kızlar, yok gece hayatı bilmem ne… Ne vizyonsuz adamlarsınız siz ya! İnternet'te 15 dk araştırma yaptım, bir sürü şey buldum Sivastopol hakkında.  Hiç mi merak etmiyorsunuz? Geçmiş sizin için bu kadar mı geçti?....  Naparsın bu dünya da böyle işte, Yüce Rabbim kimine at veriyor meydan vermiyor, kimine meydan veriyor at vermiyor, kimine her ikisini veriyor akıl vermiyor.  …..